In een gezonde sociale omgeving is er ruimte om behoeften en wensen van beide zijden te uiten en te bespreken. Het liefst kom je tot een compromis naar ieders tevredenheid maar wat als het aangeven van je behoeften en grenzen niet van nature komt?
People pleaser
Wanneer we onze behoeften niet uiten kunnen we niet verwachten dat anderen weten wat we graag willen. In mijn praktijk hoor ik vaak dat de ander (meestal een partner of familielid) zelf toch ook wel kan bedenken wat prettig is voor beide partijen. Herken jij dat je snel akkoord gaat met het plan van een ander, vaak iemand die goed weet wat hij wil en sterk is in het uiten hiervan? Misschien ben je geneigd opmerkingen en acties van die persoon maar te laten waaien, het hoort immers bij hem of haar. Wanneer we echter geen grenzen stellen aan anderen lopen we het risico om onszelf uit het oog te verliezen en een people pleaser te worden. Een cliënt omschreef het als volgt: “Ik weet ergens dat ik geen zin heb in wat me gevraagd wordt, maar soms merk ik dat niet eens. Ik ben zo gewend om ‘ja’ te zeggen dat mensen er automatisch vanuit gaan dat ik het toch wel doe. En ze hebben gelijk: ik doe het ook.”
Wat levert het op?
Gezonde grenzen zijn een tool voor jezelf en anderen tot een gezonde en gelijkwaardige omgang. Gezonde grenzen kunnen jou opleveren:
- Meer tijd en ruimte voor jezelf
- Meer energie doordat je niet steeds je energie weggeeft aan anderen
- Gezonde interacties en relaties met mensen die belangrijk voor je zijn
- Meer inzicht in je eigen wensen, gevoelens en behoeften
- Een gezonde relatie met jezelf; je gaat niet meer over je eigen grenzen
- Minder stress en overbelasting
- Meer zelfvertrouwen, zelfrespect en eigenwaarde
Niet alleen jij bent gebaat bij het kiezen voor jezelf, je helpt door het stellen van grenzen ook anderen. Door de ander te laten zien wat je van hem of haar verwacht stel je deze in de gelegenheid jou tegemoet te komen en je beter te leren kennen. Als je haar nu overeind gaat staan van het woord ‘verwachtingen’ vraag ik je dit: Als mensen verwachtingen aan jou mogen stellen, heb jij dan ook niet het recht om een verwachting aan te geven? Behoeften aangeven en grenzen stellen werkt twee kanten op, een belangrijke voorwaarde voor gelijkwaardigheid in interacties.
Hoe doe ik het?
Wellicht denk je nu klinkt mooi allemaal, maar hoe krijg ik dat voor elkaar? Het startpunt is weten en voelen dat jij, net als elk mens, recht hebt op het aangeven van je behoeften en grenzen. In een gezonde omgeving is er net zo zeer ruimte voor jou als voor de ander en kunnen beide partijen op respectvolle wijze behoeften uiten naar elkaar. Wanneer je start met het aangeven van behoeften en grenzen kunnen mensen verassend reageren. Misschien word je zelf wel verrast en blijkt dat er wel degelijk naar je geluisterd wordt ook al dacht jij van niet. Ook kan het zijn dat anderen nog moeten wennen aan de nieuwe jij. Probeer hier geduld voor op te brengen, zij kennen je immers op een andere manier. Onthoud altijd dat zelf grenzen stellen niet betekent dat je daarmee over de grens van een ander mag gaan. Grenzen zijn altijd tweerichtingsverkeer.
Kun je hulp gebruiken bij het leren aangeven van je grenzen? Neem dan contact op via de contactpagina voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!